Deze pasta is simpel om te maken en oh zo lekker. Gezond? Niet echt. Ach, een mens moet zichzelf af en toe verwennen. Zorg wel dat je geliefde hier ook een bordje van eet, want na deze pasta kan je met je adem een olifant omleggen. Tandenborstel klaarleggen en aan de slag dus!
Benodigdheden
– Verse pasta, bij voorkeur tagliatelle
– knoflook
– boter
– garnalen, voorgegaard
– verse kruiden naar smaak
– citroen
Bereidingswijze
Begin met een grote koekenpan op heel laag vuur. Smelt hierin een flink hoeveelheid boter. Voor twee personen houd ik al snel zo’n 150 gram aan. Inderdaad, meer dan een half pakje. Ik zei toch dat dit geen gezonde, lichte maaltijd was? Geloof je me nu?
Laat dit heel langzaam smelten. De boter mag ab-so-luut niet kleuren! Weersta de verleiding om het gas wat hoger te draaien zodat het allemaal wat sneller gaat. Ga door met de rest van je voorbereidingen en laat de boter in alle rust smelten.
Voeg terwijl de boter smelt knoflook en zout naar smaak toe. Mijn eigen voorkeur gaat uit naar 1 medium teen per 50 gram boter, maar pas dit vooral aan aan je eigen knoflook tolerantie. Jij moet het mengsel wat ontstaat lekker vinden! Laat dit ongeveer een kwartier op heel zacht vuur trekken zodat je gesmolten knoflookboter krijgt ( en geen boter met stukjes rauwe knoflook er in) Ik herhaal nog maar eens, laat de boter NIET kleuren.
Bereid ondertussen je kruiden voor. Kies een kruidencombinatie die jij lekker vind, maar hou er rekening mee dat het moet passen bij de rest van de ingrediënten. Kies dus kruiden waarvan je de smaak goed kent. Ik gebruikte in deze versie bieslook, basilicum en bladpeterselie. Was je verse kruiden altijd even om mogelijk zand of andere viezigheid te verwijderen. De kruiden moeten fijn gesnipperd worden. Voor diegene met gebrekkige mesvaardigheden, geen nood! Hoewel het altijd het beste voor verse kruiden is om ze fijn te snijden met een scherp koksmes, moet ik dit essentiële keukenhulpstuk voorlopig ontberen. Daarom leer ik jullie een eenvoudige methode om verse kruiden fijn te krijgen: het kopje en de schaar! Haal de kruiden van je keuze van de steel ( indien aanwezig) en stop ze in een kopje. Pak en schaar, steek die in het kopje en knippen maar! Je kruiden zijn in mum van tijd fijn, hoeven niet meer van een plank in een schaaltje geveegd te worden en je hoeft geen groen sap uit je mooie houten snijplank te boenen.
Verse kruiden knippen in een kopje. Oh zo makkelijk
Als de knoflook lekker in de boter getrokken is kun je je pasta gaan koken. Hoe lekkerder de pasta, hoe lekkerder je gerecht! Ik gebruik verse pasta van de Albert Hein. Vertrouw niet op trucjes als pasta tegen de muur gooien om te kijken of hij goed is, dat geeft alleen maar rommel. Haal gewoon met een vork een sliert er uit en proef. Je gaat de pasta nog verder verwarmen, hij mag dus iets steviger zijn dan je hem uiteindelijk wilt hebben.
Voeg terwijl je de pasta kookt de kruiden en garnalen toe aan de knoflookboter. Laat alles warm worden, nog steeds zonder de boter te kleuren! En dan nu de belangrijkste stap: pak een citroen, snij hem in twee en knijp een flinke hoeveelheid sap uit boven de knoflookboter. ( Denk aan de pitjes, vis ze er uit of knijp boven een zeefje) Je vraagt je wellicht af waarom dit zo belangrijk is? Dat is eenvoudig ui te leggen: Bedenk je wat je tot nu toe in je pan hebt. Boter, knoflook, kruiden, garnalen het klinkt allemaal heerlijk. Echter, is het na drie happen nog steeds heerlijk? Of begin je je dan te realiseren dat je pasta met puur gesmolten boter aan het eten bent en begin je je langzaam een bolletje vet te voelen? Ahuh, dat dacht ik wel.
De belangrijkste stap.
De citroen verandert je mengsel van een pan met gesmolten boter in een saus. Het zuur van de citroen geeft een mooi contrast tegen het vette van de boter en ” snijdt” er doorheen, zoals kookboeken dat zo mooi verwoorden. Voeg beetje bij beetje citroensap toe en proef regelmatig. De verhoudingen kloppen op het moment dat je denkt een eetlepel vol van de saus te kunnen eten zonder een vies vet mondgevoel te krijgen. Naar mijn mening moet je een saus altijd zo lekker vinden dat je er stiekem lepels vol van in je mond wilt stoppen als niemand kijkt. Dat effect wil je bereiken. Het sap van een halve citroen is meestal genoeg voor mij, maar smaken verschillen. Proef en besluit zelf wanneer je de saus lekker vindt. Voeg nu je pasta toe en meng alles goed door elkaar zoals je salade met dressing mengt ( daar heb je dus twee spatels of lepels voor nodig) en laat het geheel nog even kort doorwarmen.
Nee, dit is geen bord voor mij alleen. Dit zijn twee porties!
En dan nu, opscheppen en genieten maar!
Variatietips:
– Een vers rood pepertje door de kruiden geeft je pasta wat pit, maar pas op met de zaadjes! Die maken het snel te scherp.
– Als je het net wat minder ongezond wilt maken kun je de helft van de boter vervangen door olijfolie. Ik vind het zelf minder lekker, maar ach soms moeten we aan de lijn denken.
– Met koriander en bladpeterselie als verse kruiden en lime in plaats van citroensap, al dan niet met het pepertje van tip 1, geef je de pasta een oosters tintje.
Koken met de Wentelteef 